PNF (torowanie Nerwowo-Mięśniowe)

Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której pacjent potrzebuje. Na przykład przesiadanie się z wózka na łóżko, utrzymanie prawidłowej postawy ciała w szkole w ławce itp.

Koncepcja ta zaleca postrzeganie pacjenta w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe części ciała. Jest terapią bezbolesną. Pacjent powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice prowadzonego ruchu. Z reguły pacjent wraz ze swoimi opiekunami ustala cele terapii. Dzięki takiemu podejściu młoda osoba nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiona do współpracy z terapeutą. Ten sposób pracy jest najczęściej wykorzystywany do terapii dzieci w wieku szkolnym lub starszych.

Fizjoterapeuta stosuje odpowiednie techniki / chwyty / pozycje wyjściowe, które wspomagają całościowe wzorce ruchowe pacjenta. Wzorce ruchowe te są charakterystyczne dla poszczególnych funkcji ruchowych człowieka, takich jak np. chód, siad, sięgnie.

Więcej na stronach:
www.ipnfa.pl
www.ipnfa.org